Cumhuriyetin Kurulmasıyla Hereke sanatı ve zanaatı, içinde bulunulan dar ekomomik koşullar nedeniyle sekteye uğramış, imalat kapasitesi minimalize edilmiştir. İş sahası, 1923-45 arasında giderek kan kaybetmiştir. Takvimler 1950'ye geldiğinde dokumacıların kaldıkları yerden başlamasıyla muhteşem el sanatımız için bir "yeniden doğuş" vuku bulmuş ve bu yinelenen yükseliş Hereke'de bir sanat okulunun açılışına kadar uzanmıştır. İstihdam edilen çalışanların bir kolunu evlerde kurulan dokuma tezgahları ve dağıtılan ham ipekle parçabaşı çalışan köylüler oluşturmuştur.

Günümüzde ise; uzman kolleksiyonerlerin kaçınılmaz tercihleri olmayı sürdüren Hereke halıları Hereke Halıcılar Derneği tarafından orjinallikleri vurgulanarak dünyaya sunulmaktadır. Genel-geçer standartlarla belli kriterlere oturtulmuş Hereke Halısı için bütün detayları ve gelenekselliği güven altına alan bir belgelendirme sistemi oluşturan dernek tüm bu güvence ile Hereke Halısını geleceğe taşımaktadır.